Historia rasy Kot Kartuski - Chartreux cz. II

(...) Początkowo koty te żyły w stanie dzikim na mało zaludnionych terenach Francji. Wtedy to ich wełniste futro było bardzo poszukiwane podobnie jak i mięso. Dlatego wzmianki o “Chartreux” widniały w opisach technicznych książek dla handlowców już w 1723 roku. Na szczęście na początku XX wieku zainteresowanie kotami kartuskimi zwiększyło się z mniej utylitarnych powodów – rozpoczęto hodowlę zwierząt domowych. Pierwsza systematyczna hodowla Kota Kartuskiego powstała dzięki siostrom Suzanne i Christine Leger w 1920 roku, które rozpoczęły selekcję z odizolowanej populacji kotów żyjących na wyspie Belle Ile w Bretanii. 

Przed II Wojną Światową i w okresie powojennym w kształtowaniu rasy Chartreux poprzez przekrzyżowanie swój udział miały rasy: Brytyjski Krótkowłosy, Rosyjski Niebieski, Europejski, Perski (niebieski), a w 1965r. hodowcy krzyżowali Kota Kartuskiego tylko z Brytyjskim Krótkowłosym w celu zwiększenia puli genowej w rasie kojarzonej w bliskim pokrewieństwie. W efekcie tego sędziowie kilku organizacji felinologicznych w tym Międzynarodowej Federacji Felinologicznej (FIFe) stworzyli jeden wspólny standard dla Kota Kartuskiego i Brytyjskiego Krótkowłosego. Ta decyzja, podjęta bez konsultacji z hodowcami, mogła spowodować całkowite wymarcie już i tak bardzo rzadkiej rasy Kota Kartuskiego. Na szczęście 5 lat później w 1972 r. przywrócono odrębne standardy dla obydwu ras.